Η 1η Έκθεση Κοινωνικής & Αλληλέγγυας Οικονομίας τελείωσε και ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, το επόμενο έτος θα είναι ακόμα καλύτερη. Πέρασαν 3 μέρες γεμάτες εμπειρίες, συνεργασίες, διαπληκτισμούς, ανταλλαγή απόψεων, νέα προϊόντα, προτάσεις και ουσιαστικές συζητήσεις.
Όλες οι Κοινωνικές επιχειρήσεις, που ήταν εκεί, και οι 150, σίγουρα βρέθηκαν έστω και μια φόρα, μέσα στο τριήμερο, στη θέση που βρέθηκε και η WOMENASSOCIATIONS ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. είναι αυτή η θέση, που πρέπει να απαντήσεις, σε κάποιους δύσπιστους, τι ακριβώς κάνεις, που βοηθάς την κοινωνία, γιατί έγινες ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ., που καταλήγουν τα κέρδη σου, γιατί ήρθες στην έκθεση, αν σε εξυπηρετεί ο νόμος, ποιες κοινωνικές ομάδες στηρίζεις και πολλά άλλα.
Σίγουρα υπάρχει μια μερίδα κόσμου, που δεν έχει καταλάβει ακριβώς τι είναι και τι κάνει η Κοινωνική Επιχειρηματικότητα σε αυτή τη χώρα. Αλλά κανείς δεν ρώτησε κατ’ ουσία και κανείς δεν ενδιαφέρθηκε πόσος κόπος είχε γίνει από όλους τους κοινωνικούς επιχειρηματίες, το Υπουργείο Εργασίας, τα Δίκτυα Κοινωνικών Επιχειρήσεων και την Οργανωτική Επιτροπή της έκθεσης για να μπορέσουμε και οι 150 φορείς να γνωριστούμε με το κόσμο.
Την Παρασκευή το βράδυ, που άδειασα το τελευταίο ράφι, συγκινήθηκα, γιατί σε όλη αυτή την πορεία είμαι με μια ομάδα ανθρώπων, που δεν με ρωτήσανε πόσα ευρώ είχε το ταμείο, πόσους πελάτες βρήκα ή πόσες συνεντεύξεις έδωσα, αλλά με κοίταξαν στα μάτια και τις 3 μέρες και με ρώτησαν αν είμαι καλά, αν έχω φάει και πως είναι η ψυχολογία μου.
Είναι αυτή η ευαίσθητη κοινωνική επιχειρηματικότητα που δεν ενδιαφέρεται μόνο για τις πωλήσεις, τη δημοσιότητα και τις εύνοιες ενός νόμου. Αλλά έχει ως κύριο στόχο της να βοηθήσει ουσιαστικά την κοινωνική ομάδα που έχει επιλέξει, να διατηρήσει τους εργαζομένους της, να δείξει την δική της «αλήθεια» για την επιχειρηματικότητα και την κοινωνία.
Ένας οποιοσδήποτε συμβατικός επιχειρηματίας θα μετρούσε το ταμείο του την Παρασκευή το βράδυ και θα έβγαζε συμπέρασμα για την έκθεση. Όχι πως εμείς οι κοινωνικοί επιχειρηματίες δεν τοι κάναμε, αλλά δεν σταθήκαμε εκεί, δεν μας έμεινε μόνο αυτό.
Σταθήκαμε στις συνεργασίες που δημιουργήθηκαν μεταξύ μας, στην πρώτη γνωριμία μεταξύ μας, στην ανταλλαγή εμπειριών, απόψεων, στα μικρά κοινωνικά επιτεύγματα μας, στο πως βοηθάμε τους επωφελούμενους και στο πως θα καταφέρουμε όλοι μαζί να είμαστε βιώσιμοι.
Ανάμεσα στους 150 φορείς, υπήρχαν επιχειρήσεις με γυναίκες άνω των 50 ετών, που προσπαθούσαν να παραμείνουν στο χωριό τους και να παράγουν, επιχειρήσεις που βοήθησαν στην πάταξη κακοποιημένων ανάπηρων παιδιών, επιχειρήσεις που αγωνίζονταν για διατηρήσουν τους 15 και πλέον εργαζομένους τους, επιχειρήσεις που απασχολούν αυτιστικά παιδία, επιχειρήσεις που παλεύουν καθημερινά με κοινωνικά στερεότυπα και τον στρουθοκαμηλισμό.
Τι είναι λοιπόν Κοινωνική Επιχειρηματικότητα;;;
Αυτό που θα έπρεπε να είναι η επιχειρηματικότητα εξ ορισμού. Η κοινωνία προσφέρει στην επιχείρηση μας μια αξία και εμείς απλά την αποδίδουμε πίσω στην κοινωνία.
Δεν γυρνάμε τη πλάτη στα προβλήματα της κοινωνίας, δεν κάνουμε ότι δεν τα είδαμε, ούτε δημιουργούμε επιχειρησιακά προγράμματα φιλανθρωπίας για κάποιους και για ορισμένο διάστημα, όλη η φιλοσοφία μας, οι στόχοι μας, το όραμα μας, η πολιτική μας, είναι αυτά τα προβλήματα και η δυνατότητα επίλυσης τους.
Κοινωνική Επιχειρηματικότητα είναι η ευαισθησία μας και η προσδοκία μας ότι μπορούμε όλοι μαζί να δημιουργήσουμε μια καλύτερη κοινωνία.
Μαρία Π. Κλεπετούνα
MBA AGRIBUSINESS
