Αγαπημένοι μου «παραδοσιακοί» φίλοι και φίλες,
βρισκόμαστε εδώ και λίγες μέρες σε καραντίνα, δεδομένο, μη αναπόφευκτο και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!!!!
Λυπάμαι, που το λέω άλλα δεν με ενοχλεί η καραντίνα, δεν ήμουν και πολύ του έξω, αλλά με ενοχλεί η αντίδραση και η βλακεία του κόσμου. Σίγουρα είναι πολύ άσχημο έως και συναισθηματικά βάναυσο να μην μπορείς να δεις τους γονείς σου, το παππού και τη γιαγιά σου, τον κάλο σου φίλο και να κάνετε ένα ναργιλέ πίνοντας 5 μπύρες σε ανατολίτικο σκηνικό (μου λείπει ο Νικός, ο φίλος μου), την αγαπημένη σου φίλη και να φάτε βρώμικο μέτα από ένα καλό ξενύχτι (μου λείπει και η Ελένη), αλλά έτσι είναι και έτσι πρέπει να είναι.
Υπάρχουν σήμερα κάποιοι περιορισμοί για να ζήσουμε το αύριο καλύτερα. Ενώ όλη η Ευρώπη φωνάζει, από τους ηγέτες της μέχρι τους πολίτες της, υπάρχουν και αυτοί που αντιδρούν σαν να μην συμβαίνει κάτι ή ακόμα χειρότερα σαν να έχει πέσει μετεωρίτης στο δίπλα τετράγωνο.
Καταρχάς, μερικοί κυκλοφορούνε ακόμα κανονικά χωρίς γάντια και μάσκα και με την ελληνική φράση στο στόμα «έλα μωρέ». Αυτοί είναι οι λεγόμενοι «πυρηνικοί αντιδραστήρες» παράγουν μεν, μπορούν να εκραγούν δε και να δημιουργήσουν πολλές απώλειες. Αλλά παράγουν, όταν οι άλλοι έχουν σταματήσει, και για να είμαστε και δίκαιοι ένα τμήμα αυτών το κάνει αναγκαστικά (σούπερ μάρκετ, φαρμακεία, συγκοινωνίες και ό,τι απέμεινε ανοιχτό) και ένα άλλο τμήμα απλά αδιαφορεί για την κοινωνία και το ίδιο.
Από την άλλη μεριά είναι οι καταστροφολόγοι του τύπου «πώς θα κάτσουμε στη καραντίνα τόσο καιρό», «θα πάθουμε κατάθλιψη», «δεν έχω τι να κάνω» Με μια διαφορά για όλα αυτά που νιώθεις τώρα δεν φταίει ούτε η πανδημία ούτε η καραντίνα αλλά ο εαυτός σου. Αν νιώθεις κατάθλιψη είναι γιατί μάλλον είχες πάντα απλά η καθημερινή υπερδραστηριότητα δεν την άφηνε να εμφανιστεί, αν δεν έχεις τι να κάνεις είναι γιατί ασχολείσαι μόνο με τη δουλεία σου και τις κοινωνικές τυπικές δραστηριότητες και όχι ουσιαστικά με τον εαυτό σου και την οικογένεια σου και αν αναρωτιέσαι πως θα είναι η ζωή τόσο καιρό, θα δείξει και είναι στο χέρι σου να την κάνεις καλύτερη ακόμα και στο σπίτι σου.
Δόξασοι ο Θεός (σε όποιον και αν πιστεύεις) υπάρχει το ίντερνετ και έχει φτάσει να είναι και γρήγορο και να δημιουργεί δυνατότητες επικοινωνίας. Δεν είμαστε στο Μεσαίωνα, αλλά στην Ελλάδα του 2020, με άπειρα συστήματα και αναρίθμητα πλέον κανάλια επικοινωνίας και βασικά με αρκετό χρόνο προς σκέψη και περισυλλογή.
Τρέχα από δω, τρέχα από κει, κάνε εκείνο, κάνε το άλλο, κάπως έτσι κυλάει ο χρόνος άχρηστα πάνω στα χρόνια μας. Τώρα είναι ευκαιρία να ξεφύγουμε από αυτή τη τρέλα και να κάνουμε αυτό το χρόνο δημιουργικό και εποικοδομητικό για τα μελλοντικά χρόνια.
Είναι άστοχο να χαλάμε χρόνο σκεπτόμενοι γιατί εκείνο, γιατί τώρα, γιατί σε εμάς και να σχολιάζουμε όλη μέρα στο facebook. Αποδεικνύετε πλέον έμπρακτά ότι ο χρόνος είναι όντως πολύτιμος όσος και αν υπάρχει.
καραντίνα είναι μια ευκαιρία για όλους μας, να σκεφτούμε , να εργαστούμε πιο παραγωγικά, να γνωρίσουμε την οικογένεια μας, να ζήσουμε ανεξίτηλες στιγμές με τα παιδιά μας, να κοιτάξουμε τον εαυτό μας κατάματα, να κρίνουμε τις επιλογές μας και να πορευτούμε στο μέλλον πιο ανάλαφρα και πιο σταθερά.
Με μια βασική παράμετρο σε όλα αυτά ότι δεν είσαι άρρωστος/η και ότι δεν είσαι γιατρός ή νοσηλευτής/τρια κ.λ.π.
«Παραδοσιακοί» φίλοι και φίλες ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ για να ένα καλύτερο αύριο.
ΜΑΡΙΑ Π. ΚΛΕΠΕΤΟΥΝΑ
