Προσπαθώντας να βρω συνταγές για την ιστοσελίδα, σε παλιά γαστρονομικά περιοδικά, πέτυχα δυο άρθρα της Εύης Βουτσινά για την καρυδιά και το γλυκό καρυδάκι.
Όσο διάβαζα τις λεπτομερείς πληροφορίες για το δέντρο αλλά και τις χρήσιμες οδηγίες για την παρασκευή γλυκών, με βάση το καρύδι, θυμήθηκα τις καρυδιές στο χωριό και ένα ζευγάρι αθλητικά άσπρα παπούτσια.
Πρώτα όμως λίγα λόγια για την καρυδιά και τις νοστιμιές, που μπορούν να μας προσφέρουν τα καρύδια, όλο το χρόνο. Η καρυδιά είναι δέντρο δασικό και φυλλοβόλο και οι αρχαίοι την ονόμαζαν καρύα. Ο μύθος, που την ακολουθεί, έχει σχέση με τον βασιλιά της Λακωνίας,Διών, και τις τρείς κόρες του. Οι κόρες του βασιλιά λεγόντουσαν Ορφή, Λυκώ και Καρύα και ήταν προικισμένες με μαντικές ικανότητες από το θεό Απόλλωνα. Ο Διόνυσος ερωτεύτηκε την Καρύα και οι αδελφές της ζήλεψαν, με αποτέλεσμα ο Διόνυσος να μεταμορφώσει τις δυο αδελφές σε κορφές του Ταΰγετου και την Καρύα στο γνωστό μας δέντρο.
Σήμερα, στην αγορά υπάρχουν πολλά είδη και ποιότητες καρυδιών. Τα ελληνικά καρύδια έχουν γεμάτη και μεστή γεύση. Τα καλύτερα είναι της ορεινής Αρκαδίας, του Καρπενησίου, της Πιερίας και της Εύβοιας. Το μάζεμα των καρυδιών γίνεται από Σεπτέμβρη έως μέσα Οκτώβρη..
Το γλυκό καρυδάκι απαιτεί μικρά καρύδια, πράσινα, τρυφερά και αμύγδαλο στο βάζο. Είναι ένα από τα πιο δύσκολα γλυκά του κουταλιού και χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή στις λεπτομέρειες. Επιπλέον, τα καρύδια περιέχουν φυτικές ίνες, βιταμίνες (Ε και Β6), καθώς και μέταλλα (χαλκό, ασβέστιο, μαγνήσιο, φώσφορο, κάλιο). Φημίζονται για την πλούσια αντιοξειδωτική τους δράση, είναι πλούσια σε φυτικές στερόλες και περιέχουν υψηλές ποσότητες Ω3 και Ω6 λιπαρά οξέα.
Γενικά τα καρύδια θυμίζουν γλυκά, μπουρεκάκια, κεικ, λιχουδιές, κρύο, τζάκι και άλλα παρόμοια. Σε έμενα θυμίζουν τις καρυδιές στο Λιβάρτζι, το «καλύβι», τα άσπρα αθλητικά του ξαδέλφου μου και τα «μαύρα» χέρια της θείας μου.
Θυμάμαι πηγαίναμε με τov μπαμπά στο «καλύβι», έτσι λέγεται η τοποθεσία που είναι οι καρυδιές, και κοιτούσα με δέος πόσο μεγάλα είναι αυτά τα δέντρα, που σκέπαζαν τον ουρανό. Σαν παιδί έτσι το έβλεπα, μέχρι που οι φωνές της θείας με γύριζαν στην πραγματικότητα, δηλαδή να μαζέψουμε καρύδια.
Τα άσπρα αθλητικά του Πάνου, πότε τα φορούσε ο ίδιος και πότε ο πατέρας μου. Το σίγουρο είναι ότι στο γυρισμό είχαν άλλο χρώμα. Το δικό μου «γλυκό καρυδάκι» έχει την γεύση του γυρισμού από τις καρυδιές και τις πολύ αγαπημένες οικογενειακές στιγμές που ακολουθούσαν στο χωριό.
ΜΑΡΙΑ Π. ΚΛΕΠΕΤΟΥΝΑ
